Gra w piłkę nożną, to jedna z ulubionych rozrywek wśród najmłodszych. Sprawdź, jak dzieci mogą nauczyć się grać w piłkę nożną i kiedy powinny zacząc trenować!
Na całym świecie nie istnieje sport, który jest bardziej popularny od tak zwanej nogi. Uprawia się ją w praktycznie każdym kraju świata, a szacunki mówią o tym, że interesują się nią ponad cztery miliardy osób. Z tym artykułem z pewnością dowiesz się tego, jak rozpocząć naukę futbolu.
O nauce gry w piłkę mówi się raczej w
przypadku młodych osób. Nie ma w tym nic dziwnego, gdyż zaczynając, mając 18
lat lub więcej kariery już nie zrobimy. Oczywiście nie oznacza to, że nie można
wtedy rozpocząć swojej przygody, gdyż czerpać rozrywkę można choćby z gry na
osiedlu, czy też w ligach amatorskich.
Naukę można rozpocząć już od najmłodszych
lat. Trzeba jednak pamiętać o tym, że liczy się zabawa i na początku dziecko
powinno po prostu bawić się, kopiąc piłkę nogą i oddając w ten sposób pierwsze
strzały na bramkę. Mistrzostwa w posługiwaniu się piłką nie osiągnie się w
młodym wieku, a jego nauka rozpoczyna się dopiero gdy dziecka ma już 5-6 lat i
zaczyna rozumieć, o co chodzi w tym sporcie.
Nie można również zapisywać dziecka na siłę na zajęcia. Nasza pociecha sama powinna dojść do tego, że chce zacząć chodzić na zajęcia. W ten sposób będzie uczyć się szybciej i czerpać większą radość z uprawiania tego sportu. Co jest potrzebne, by nauczyć się grać w piłkę nożną?
To, co charakteryzuje futbol, to fakt, iż
jest ona sportem, do którego nie trzeba bardzo drogiego sprzętu i wystarczy tak
naprawdę jedynie wziąć ze sobą futbolówkę, dobre buty oraz strój sportowy. Z
tego powodu rodzice bardzo często decydują się, by nauczyć dziecko grać w piłkę
nożną.
Oczywiście jako sport zawodowy tak zwana noga nie jest już tak tania, gdyż profesjonalne buty piłkarskie, ochraniacze czy strój sportowy to już spory wydatek. Są one jednak potrzebne w momencie, w którym kluby są w stanie zapewnić takie wyposażenie lub wypłacają swoim zawodnikom pensje, dzięki czemu mogą oni swobodnie uprawiać ten sport.
Wszystko zależy tak naprawdę od tego, ile
lat ma dziecko. Same początki muszą przede wszystkim pozwalać dzieciom na zabawę
i pozwalać im biec z piłką bez zwracania uwagi na takie aspekty jak taktyka,
czy też współpraca. Oczywiście w dorosłym futbolu są to bardzo ważne kwestie,
lecz w wypadku małych dzieci mogą one zejść na dalszy plan.
To, co ile powinny odbywać się treningi,
zależy również od wieku. Ciało młodszych dzieci mających 5-12 lat wciąż się
dynamicznie rozwijają, więc nie można ich bardzo dynamicznie obciążać. Z tego
powodu w takim wieku trenowanie przez nawet 5 dni w tygodniu jest jeszcze
kiepskim pomysłem. Intensywność warto zwiększyć dopiero później.
Dla najmłodszych treningi powinny polegać
przede wszystkim na nauce podstaw. Dzieci powinny wtedy szukać aspektów, w
których dobrze się czują, budować swoją wytrzymałość, czy też uczyć się dobrych
nawyków, takich jak regularne rozciąganie się przed wysiłkiem, które pozwoli im
rozegrać mecz bez urazów wynikających z nadmiernego przeciążenia ciała, które
nie zostało odpowiednio przygotowane.
Bardzo dużo nauczyć może również podwórko.
Granie ze swoimi kolegami na małych boiskach sprawia, że dzieci muszą uczyć się
umiejętności indywidualnych, takich jak drybling, czy też będą poprawiać swoje
wyczucie futbolówki. W młodym wieku można również zajmować się takimi rzeczami,
jak żonglowanie piłką, które znacząco poprawi kontrolę nad futbolówką.
Niezależnie od tego, ile dziecko ma lat, ważne jest też wytłumaczenie mu, że to trening czyni mistrza i żaden wielki piłkarz, taki jak na przykład Lionel Messi czy też Cristiano Ronaldo mimo niewątpliwego talentu nie osiągnąłby nic bez ciężkiej pracy. To właśnie dzięki niej piłkarze są w stanie wypracować doskonałość, jaka cechuje najlepszych. Najważniejsze jest więc to, by nigdy się nie poddawać i ciężko pracować, gdyż jest to jedyna droga do zostania zawodowcem. Oczywiście nie jest to droga pisana każdemu. Jeśli dziecko jasno mówi, że „nogę” traktuje jako zabawę, to nie powinniśmy podnosić na nie głosu i pozwolić mu wciąż czerpać z niej radość.
Zestaw umiejętności zależy bardzo mocno od
pozycji. Bramkarz musi przede wszystkim ciężko pracować nad swoim refleksem,
czy też zwinnością, co znacząco pomoże w obronie własnej bramki przed
piłkarzami przeciwnika. Z tego powodu uczy się on między innymi jak skutecznie
odbić piłkę tak, by ta nie wróciła ponownie pod nogi rywala. Ważne jest też to,
by poprawiać swój chwyt. Bramkarz nie może wypuścić futbolówki z rąk w
sytuacjach stykowych, gdyż tworzy to ryzyko utraty gola. Pozycja bramkarza stawia
przed zawodnikiem mniejsze wymagania kondycyjne, lecz wymaga świetnej
orientacji w sytuacji na boisku, a także świetnie wyćwiczonego ciała.
Jako obrońca z kolei trzeba przede
wszystkim dbać o to, by rywale nie przedostali się pod pole karne. Z tego powodu
trening skupia się na takich aspektach jak szybkość, która pozwala na
dogonienie uciekającego rywala. Najważniejsza jest oczywiście umiejętność
skutecznego odbioru futbolówki, a także ustawiania się na boisku tak, by
trzymać odpowiedni dystans do kolegów z formacji obronnej.
Formacja pomocy jest jedną z najbardziej
zróżnicowanych. To, co z pewnością się w niej przyda to dobre podawanie
futbolówki do swoich kolegów. Będąc w tej formacji, można wyspecjalizować się w
różnych aspektach. Mowa tu na przykład o defensywie. Wtedy taki pomocnik będzie
starał się wspomagać defensorów i na przykład przecinać linię podania, by jak
najszybciej przenieść futbolówkę do swoich kolegów.
Napastnicy z kolei muszą przede wszystkim
pracować nad strzałami. Mowa tu zarówno o tych wykonywanych z piłki stojącej,
gdy otrzymamy rzut wolny bądź karny, jak i o strzałach, gdy futbolówka znajduje
się w ruchu. Dopracowanie ich będzie niezwykle istotne i można zrobić to,
trenując regularnie ich oddawanie, a także starając się analizować swoje błędy.
Niezależnie od pozycji z pewnością warto ćwiczyć tak, by zbudować sobie kondycję. W futbolu trzeba bardzo dużo biegać i często jest to bieganie interwałowe, co oznacza, że na zmianę poruszamy się na wysokiej intensywności i następnie znacząco zwalniamy.
Gra w meczach to jeden z najlepszych
sposobów na naukę. Zanim jednak dziecko rozpocznie branie udziału w spotkaniach
na pełnowymiarowym boisku, w drużynach składających się z 11 zawodników,
przejdzie przez wielu etapów na mniejszych placach, w drużynach 3, 5, czy też
7-osobowych. Z tego powodu przejście na grę na pełnowymiarowym boisku może być
trudne.
Wiele zależy oczywiście od pozycji. Dla
przykładu bramkarz aż tak nie odczuje większego pola gry, poza tym, że
powierzchnia, której musi bronić, jest większa. Trudniej robi się, gdy będziesz
grał jako zawodnik z pola. Wtedy przede wszystkim trzeba rozsądnie gospodarować
energią. Najgorszym wrogiem są bezsensowne biegi za futbolówką. Zamiast tego
trzeba nauczyć się jak dobrze „przeczytać” sytuację na boisku i wykorzystując
trucht rozsądnie się po nim przemieszczać tak, by każdy twój partner miał na
przykład okazje do zagrania do ciebie.